Ik had vanmorgen een fijn Skype gesprek met mijn lieve vriendin waarbij het ging over uitreiken naar elkaar en verbinden met elkaar. Hoe we in de verbinding elkaar fijn kunnen “spiegelen” met wat we zien en horen bij elkaar. En dat dit, in de afgelopen tijd van Corona, vaak niet kon zoals we gewend waren en dat online niet de fysieke nabijheid creëert waar we wel zo naar verlangen. Ze deelde over hoe moeilijk het is om uit te reiken of hoe uit te reiken om werkelijk verbinding te maken met mensen in haar omgeving.
Verlangen naar: elkaar even omhelzen, een hand op elkaars schouder voelen, elkaar in de ogen kijken of elkaar gezellig een arm geven struinend door de winkelstraatjes. En hoe we ons nu vaak zo ongelofelijk eenzaam en alleen kunnen voelen én vervolgens verzanden in veel “dingen doen” zodat we al deze gevoelens niet onder ogen hoeven te komen. Puur en alleen omdat we vaak ook niet weten hoe we het anders kunnen doen doordat het ons niet geleerd is of voor gedaan is in onze jeugd. Denk b.v. aan ouders die emotioneel afwezig waren of fysiek er niet waren om ons gerust te stellen en daar komt onze “vriend” eenzaamheid binnen gewandeld……
Best een “dingetje” als je b.v. in je 40iger, 50igers of 60igers bent….. je doet dit immers al je halve leven of een groot deel van je leven zo…. dat draai je niet zomaar even “om” zeg maar…. Was het maar zo’n feest, hè?
Hoe is dat voor jou? Hoe ga jij om met momenten van eenzaamheid, verdriet , boosheid, stress of grote schrik? Kun jij jezelf opvangen als je overspoelt wordt met onverwachte gevoelens en emoties? Maak je tijd en ruimte om te onderzoeken wat er allemaal gebeurd in je lichaam? Geef jij stem aan jouw binnenwereld zodat je partner, familie, vrienden en vriendinnen weten wat er precies gaande is en er rekening met jou gehouden wordt?
Zouden we dit soort vragen en gesprekken niet vaker met elkaar “moeten” hebben? Dat we elkaar laten weten dat we er zijn? Dat we ook werkelijk de tijd nemen om naar elkaars gevoelsleven te informeren en er ook naar te luisteren. Dat we elkaar het gevoel geven dat het okay en veilig is om openhartig te zijn ook al vind je dat wellicht best spannend? Dat gevoelens en emoties net zo belangrijk zijn als eten en drinken? Dat als we ons met elkaar verbinden en met elkaar delen we ook samen helen?
Samen oefenen in een houding creëren van: “jij bent welkom met alles wat er is!” Hierin ligt, mijn inziens, een uitnodiging van ruimte……. ruimte om los te kunnen laten wat je b.v. al zo lang kampachtig probeert vast te houden en eigenlijk niet meer voor je werkt. Ruimte om alleen maar te zijn, te voelen, zonder er iets mee te hoeven doen….. dat het mag stromen en gaan zoals het gaat…….. los te laten…….
Hoe welkom zou iedereen zich dan voelen?
Wij voelden ons in ieder geval opgelucht na het delen van onze gevoelens en emoties!
Wil jij leren delen om te helen? Je bent welkom bij mij met alles wat er is!
En heb het fijn lief mens!!
Liefs, Natascha
Hallo lieve lezer,
Onlangs deed ik een onderzoek naar hoeveel kinderen er vanaf 1950 t/m 2018 jaarlijks geboren zijn en hoeveel % daarvan in de couveuse kwam te liggen EN het ook overleefde. Ik ben zelf een oud – couveusekind, zoals een aantal van jullie weten, en ik wilde graag weten of ik als therapeut en ervaringsdeskundige iets voor deze doelgroep kan betekenen.
Na een interessante puzzel kwam ik uit op een gemiddelde van 7%, gebaseerd op de cijfers die ik vond bij het CBS. Dit betekend dat als 7% van 17 miljoen Nederlanders gestart is in de couveuse dan zijn er in ons mooie landje ongeveer 1,19 miljoen oud- couveusekinderen (O.C.K.). En dat verraste me ontzettend!! WAUW, dacht ik, dat is een grote groep!!
Voordat ik dit onderzoek deed had ik, net voordat Corona begon, al een persoonlijk onderzoekje naar oud – couveusekinderen gedaan met als doel of hun start invloed heeft gehad op hun leven en zo ja, hoe? Deze percentages heb ik vervolgens meegenomen in dit onderzoek en zo ontstond de volgende berekening: • Van de 1,19 miljoen O.C.K. herkend 50% dat zij “problemen” ervaren die te maken hebben met hun te vroege start in de couveuse.. • Dit zijn 595.000 O.C.K.. • Van die 595.000 mensen vraagt 60% hulp voor hun “problemen”. 60% van 595.000 is ongeveer 357.000 mensen vanaf 18 jaar op zoek naar hulp!!
Eerlijk gezegd was ik ook weer erg verbaasd over deze cijfers EN werden mijn vermoedens bevestigd en zelfs overtroffen. Je snapt natuurlijk mijn groeiende enthousiasme!! Het blijkt dat er zo maar een hoop “werk” te doen is voor deze, nog (wel), behoorlijk onzichtbare grote groep mensen!!
Mijn “drive” is om deze doelgroep, vanaf 18 jaar, zoveel mogelijk te bereiken en kijken of ik iets voor hen kan betekenen! Als ervaringsdeskundige, het hebben van mijn eigen praktijk en groot netwerk ben ik me bewust en in staat om een grote bijdrage te leveren!!
Om deze groep te bereiken wil ik jou om hulp vragen! Als je een bijdrage wilt leveren lees dan onderstaande vragen en kies voor wat voor jou geldt:
• Ben jij een oud – couveusekind en ben jij op zoek naar hulp? Bel, app of mail mij en dan plannen we een gratis oriënterend gesprek in om te kijken of ik iets voor jou kan betekenen.
• Ken jij een oud – couveusekind in jouw omgeving? Dan vraag ik jou om dit blog met hen te delen, zodat zij op de hoogte worden gebracht van mijn werk.
• Ben jij geen oud – couveusekind en ken je ook niemand in jouw directe omgeving maar wil je wel een bijdrage leveren aan deze mooie doelgroep? Deel dan s.v.p. dit blog in jouw netwerk en laten we het verder aan het Universum over wie het mag ontvangen! ?
• Ben jij een oud – couveusekind zijn maar ben je niet op zoek naar hulp maar wil je wel graag een keer jouw verhaal met mij delen? Bel, app of mail mijn dan, ik luister graag naar jouw ervaring en belevingen! Tevens wil ik je vragen of je er over na wilt denken of ik jouw verhaal evt. mag delen op mijn website en/ of in de FB groep “ik was couveusekind”. Mocht je dit niet willen is dit natuurlijk ook geen enkel probleem!!
De redenen dat ik jouw verhaal wil delen is:
1. Ik wil graag meer inzicht en bewustwording creëren onder oud – couveusekinderen vanaf 18 jaar.
2. Meer zichtbaarheid en bewustwording creëren richting ons zorgstelsel / politiek omdat onze doelgroep nog niet wordt herkend en erkend binnen ons zorgstelsel maar wel vaak specifieke en doelgerichte hulp en ondersteuning nodig blijkt te hebben.
Mocht je meer willen weten over zichtbaarheid creëren richting zorgstelsel / politiek dan adviseer ik je een kijkje te nemen op de website van mijn mijn collega Regina Heida: https://ex-couveusekinderen.nl/. Zij deelt al haar ervaring en kennis zet zich groots in om “onze” doelgroep meer zichtbaar te maken op politiek / zorg gebied!
Link naar de FB groep: Ik was Couveusekind https://www.facebook.com/groups/3373095656076667
Onlangs deed ik een EMDR sessie omdat ik me zo bewust was van mijn gedachten die zo gefocused waren op wat IK allemaal “niet goed” deed maar ook op de mensen om mij heen die het “niet goed” deden. Heel erg vermoeiend kan ik je zeggen….
Een week voor kerst plande ik mijn agenda zo leeg mogelijk om tot rust te komen maar in die rust werden mijn gedachten nog meer zichtbaar en merkte ik, zoals ik dat zo goed ken van mezelf, dat ik moeite had om mezelf stil te zetten. Ik kwam maar niet toe aan dat boek wat ik zo graag wilde lezen, die film die ik wilde zien of die serie waar ik mee wilde starten…. Kortom , ik had het gevoel dat ik de hele tijd op en neer “geslingerd” werd tussen waar ik nou zo’n behoefte aan had (vanuit mijn hart) en wat ik nog allemaal moest doen (vanuit mijn hoofd).
Ik besloot om wat meer en langer te mediteren, dat brengt mij altijd veel rust, waardoor ik vaak zie waar de onrust vandaan komt. Maar het enige wat me op viel was dat er constante gedachten waren die mijn activiteiten analyseerde en dat ging ongeveer zo: * “ik kan, ipv te gaan zitten rusten, best nog even wat opruimen in huis” * “ik moet voor de boodschappen zorgen nu ik niets op de agenda heb staan” * “ik moet even het bed verschonen tussendoor” * “ik moet na het eten even een wasje vouwen” * “en tijdens de reclame op tv kan ik nog wel even mijn mijn haren wassen”
Naar al die gedachten blijven luisteren ging mij sowieso nooit rust opleveren maar er niet naar luisteren zorgde voor de conclusie dat ik: “niet genoeg deed” en dat was dan ook weer “niet goed”!! Het werd me duidelijk dat er iets was waar ik nog geen “zicht” op had en als dat soort dingen bij mij gebeuren dan weet ik dat ik hulp nodig heb! Dus appte ik op zondag mijn vriendin Jeanette en een dag later zat ik bij haar voor een EMDR sessie! Ik wilde weten wat er zichtbaar wilde worden!
Tijdens de sessie maakte ik verbinding met de onrust in mijn lijf die ik voelde in mijn hart en kwamen de gedachten van “niet goed genoeg” zijn en “niet genoeg doen” ook voorbij. Algauw moest ik huilen omdat ik zo “moe” was van dat gewauwel in mijn hoofd!! Die vreselijk nare gedachten klopte gewoon helemaal niet!! Ik ben namelijk prima zoals ik ben maar dat voelde ik niet!! Ik kwam niet bij dat gevoel.
Toen kreeg ik de vraag of ik wilde kijken naar wat er voor mij op dat moment in de sessie wel klopte en viel mijn oog op de positieve affirmatie: “ik ben een beminnenswaardig en goed mens” en voegde ik er zelf nog “liefdevol” aan toe want dat kon ik zo voelen!! En zo sprak ik hardop uit: “Ik ben een beminnenswaardig, goed en liefdevol mens” en kwam er direct oprechte blijdschap in me op borrelen en kreeg ik een grote glimlach op mijn gezicht! Daar gingen we mee aan de slag.
Het bracht me weer terug naar mijn couveuse tijd waar de overtuiging van “ik ben niet goed genoeg” uit voortkomt. Daar heb ik 3 weken zonder mijn mama gelegen en lag ik te wachten tot ik door haar opgepakt zou worden zodat ik me gekoesterd en veilig zou voelen in haar armen. Ik zou dan haar lichaamswarmte voelen, haar hartslag horen, haar geur ruiken, haar liefde en aandacht ontvangen, haar bekende stem en lieve woordjes horen en geknuffeld worden zodat ik me eindelijk kon overgeven en weer tot rust kon komen…… Zowel lichamelijk, geestelijk als emotioneel!!
Echter bleef het onveilig en onrustig voelen en ontstond bij mij de overtuiging dat ik “niet goed genoeg was zoals ik was”…… mama kwam helaas niet en ik “stond” er alleen voor en moest het dus alleen doen…. Maar als baby kon ik zelf niet voorbij de onrustige gevoelens komen (wat ik de afgelopen weken dus zo voelde in mezelf) en ik kon me dus ook niet “overgeven” omdat de veiligheid van mama ontbrak….. maar ik snakte wel vreselijk naar naar die rust…… (die rust waar ik als volwassene ook zo naar verlangde.)
Tijdens de sessie heb ik d.m.v. een visualisatie alsnog mijn kleine Natascha uit de couveuse getild en haar dicht tegen mij aan gehouden. Ik heb haar gekust op haar mooie zachte hoofdje, haar lieve woordjes toegefluisterd en haar verteld dat ik er voor haar ben! Haar verteld dat ze vanaf nu veilig is bij mij en dat zij beminnelijk is, lief en zo mooi en dat ik ontzettend veel van haar houd! Ik voelde me zo trots en dat vertelde ik haar en dat ik zo blij was dat ik haar nu eindelijk in mijn armen mag houden en voor haar kan en mag zorgen……
Het was zo hartverwarmend om te zien hoe de kleine Natascha haar mondhoek omhoog deed (dat ken ik van mezelf: als ik het erg naar mijn zin heb gaat mijn mondhoek omhoog, hihihi) en hoe haar gezicht tot rust kwam en hoe ze kort daarna in mijn armen in slaap viel! In totale overgave (einderlijk) en dat voelde zo vredig…!!
Dit gevoel heb ik mee naar huis genomen en draag ik nu dagelijks met mij mee. Iedere dag komen er momenten dat mijn hoofd bedenkt dat ik wel “even snel” iets “moet” doen maar dan tune ik automatisch even in op mijn hart en voel ik b.v. dat ik er geen zin in heb en zeg ik tegen mezelf: “nee, daar heb ik nu geen zin in én dan ben en blijf ik nog steeds een beminnenswaardig, goed en liefdevol mens!!”
Deze hele verandering brengt zo ontzettend veel rust en ruimte in mezelf, in mijn lichaam én in mijn hoofd. Ik voel de drang niet meer om constant van alles te “moeten” doen en dat lucht op! Ik help mezelf in rust te brengen zodat ik me kan overgeven aan waar ik juist zo’n behoefte aan heb en dat is zooooo fijn! Ik ervaar een enorme vrijheid!!
Liefs, Natascha
P.s.: De EMDR had ik bij Jeanette van Vlindermama in Oss:
Zo trots op hoe het afgelopen jaar mijn ontwikkelingsproces is gegaan als zelfstandig ondernemer. Juist in deze Corona tijd werd ik uitgenodigd om nog minder te “doen” zoals ik deed en stil te staan bij wat ik werkelijk wilde, vanuit mijn eigen behoeften en verlangens i.p.v. wat ik dacht dat er van mij verwacht werd. Ik vond, via een collega ondernemer, het mooie initiatief starterssucces.nl in Oss waar ik een half jaar coaching mocht ontvangen van Jasper van Wordragen. Ik leerde o.a. als zelfstandig ondernemer om mijn doelgroep specifieker te maken en hoe ik zichtbaarder kan worden. En in verbinding met ervaren ondernemers kan en mag ik meekijken hoe zij het doen. Mijn netwerk is hierdoor enorm gegroeid, zowel met mijn doelgroep oud-couveusekinderen, als met collega ondernemers en zijn er inmiddels meerdere mooie samenwerkingen gecreëerd. Op dit moment wordt er hard gewerkt aan mijn mooie nieuwe website die binnenkort in de “lucht” komt via collega ondernemer Mark Heesbeen van BuroBeen.nl. En is het binnenkort mogelijk dat de cliënt zijn factuur gedeeltelijk vergoed kan krijgen bij zijn of haar zorgverzekeraar. Dank Starterssucces voor jullie toffe initiatief in “ons” ondernemende Oss! Zie hieronder het interview wat werd afgenomen en geschreven door Teun Ceelen van TeunSchrijft.nl.
